Of jazz leeft? Misschien moeten we het breder trekken. De term ‘jazz’ is lichtelijk misleidend, omdat het vaak helaas enkel in verband gebracht wordt met jazz uit de jaren veertig, vijftig en zestig. Jazz is gegroeid. Het beweegt en blijft dat doen. Jazz staat voor mij voor improvisatie, creativiteit en een open mind. Als je deze criteria hanteert, is sommige pop, hiphop, elektronische muziek of indierock veel meer jazz dan wat onder ‘echte’ jazz wordt verstaan. Alleen daarom al zal de jazzgeest altijd blijven bestaan. In welke vorm dan ook en in welke vorm dan ook en in welke genre dan ook. Natuurlijk leeft jazz, maar nog veel belangrijker: muziek leeft. [Jazzism nr. 7 - 2013]
Marzio Scholten
Teus Nobel
Jazz leeft, omdat jazz ‚ het leven viert. Het leven in zijn complexiteit, pracht, absurditeit, geluk, boosheid, seksualiteit …. Jazz verbindt en verenigt; het draait om een flow die je niet per se hoeft te begrijpen om hem te kunnen voelen. De power en overtuiging waarmee een artiest als Christian Scott zijn muzikale verhaal predikt, overstijgt namelijk het analytisch vermogen. Het meesterschap van Chris Potter, het inlevingsvermogen van Eric Vloeimans: als jazzmusici het leven zo blijven beschrijven, zal jazz nooit overlijden. [Jazzism nr. 7 - 2013]
Eric Vloeimans
Een goed muzikaal gesprek verrijkt je leven. Muziek is een van die pijlers waarvan ik heel gelukkig word. Het delen van muzikaal gedachtegoed is het mooiste dat er is. Daarvoor moet je goed in je lijf zitten, goed voor jezelf zorgen. Wanneer je opgeruimd van geest bent en met de juiste dingen bezig bent die je optimaal laten functioneren, dan ben je goed voor jezelf en kun je goed zijn voor een ander. En de ander is dan weer goed voor jou en daar reageert het publiek weer op. Het is een cirkel van schoonheid en chemie en die zorgt ervoor dat muziek, jazz leeft. [Jazzism nr. 7 - 2013]
